Mücevher her dönem kıymetlidir ve altının değerini koruduğu bin yıllar gibi kitapta değerini korur

Peki kitap vazgeçilmezlikten çıkar mı? Hayır çünkü kitap olmadan yaşan çok banal ve zayıf kalır, eğer kitap ile donanmış bir yaşama rastlarsanız orada kitabın mükemmelliğinin uğraşına da rastlarsınız.

Kitaptaki zenginliğe rastlarsını, zenginliklerin her türlüsünü kendi bahçenize taşımış olursunuz

Herkesin bu güne kadar ortak ve hemfikir olduğu tek konu kitabın yaşamda olması gerektiği ve sen hayatını bir kitaba benzetmeye kalktıysan ciddi bir iddia var demektir

Bu iddianın peşinden gitmek bile bir efor ve bir kas kütlesinin çalışmasına delalettir, gerisi didişmeler ve didişmelerin haddi kendini sorgular

Bir kitap sürgüne tabi tutulsa içeriğindendir, ceza yer ise içeriğindendir ve içeriği bir kitabı vazgeçilmez veya sıradan gösterir

Dışarıdan dayatmaların elbet bir gün sonu gelir ve kendini hiçleştirmenin ötesine gitmez, sen olduğun yerde durmasını bilir ve emeğin ve beklentilerin ölçüsünde yaklaşırsan kazanan kitap kaybeden kitabı yakmaya kalkışanlar olacaktır

Bende ne kadar hırpalanma sürecine tabi tutulduysam, ne kadar arkadaş kisvesiyle davrananların aşağılanmalarına maruz kaldıysam; hep dönüp hayatım bir kitap gibi korumaya çalışmışım içeriğimi değiştirmemişim ancak herkesin kitaptan anlamayacağını var sayarak böyle davrananların cehaletinden dem vurup insan olma ve insan olarak kalma mücadeleme devam etmişimdir

Sıra dünyayı değiştirmeye geldiğinde ise kendi emeğime ve üzerime düşen görevleri ifa etmeyle yaratılacak birlikteliğe güvenirim

Bir kitapta aynı önsezi ve aynı ciddiyetle hazırlanıp hizmete sunuluyor, kitaptaki tepki ve refleksler size de hasıl olmuşsa artık hayatınız gerçektende kitap olmuştur

Bazen erkeklerin kendi aralarında güzel kadınlar için kullandıkları bir terim vardır ki diyorlar “kitap gibi kadın” yani mükemmel bir kadın anlamında, işte sizde bir kitap olmayı başarırsanızın yorumu belli bir tespittir

Hayatımı bir kitaba benzetiyorum ama gerçekte daha bir kitap olmaya çalıştığımı da her seferinde ve önce kendime söylüyorum

Kendi gerçeğimi önce benim bilmemde fayda vardır

Çünkü bir günde bir kitap yaratılmaz, dünü vardır bu günün yarına hizmetini de unutmamak lazım

Kendi gerçeğin toplumsal gerçeğe dönüşeceği için toplumsal ilişkilerin selameti bir kişiyle başlar o bir kişiler birleşip tüm toplumu oluşturur. (SON)