A. Vahap Kaya yazdı: Habreci

Hiçbir duygu kendini doğallığında olduğundan daha fazla koruyamaz

Ne tanrılara verilmiş sözlerdeki bağlılık bunu açıklar nede bir başka etken bunun kriteri olur

Anlatılacakların kendi içindeki ahenkleri olsa bile bu ahenklerdeki etkileşim

Doğal denge, doğa teraziyi kendini yenilemeye itecek kadar kendini zorluklara koşturur

Göklere yükselen zekilik gittikçe yalnızlaşır yalnızlığı yaşadığı evrede saflığa ulaşmıştır

Aydınlığı yaşadığı evre güneşe çok yakın ve sürekli aydınlık

Karanlık ve kirlilik yerde kalmış ama saflıkta yalnızlığı yaşamaya başlamıştır

Sıra arkadaş bulmaya geldiğinde yıldızlar ve gökkuşağına iş düşmektedir

Kendine ait zekilik senin doğanda yatıyorsa hakkını ver

Dünyaya gelişin senin için bir mucize ve entellektüelite için bir emektarın müjdesi

Kendi müjdeni sürekli yaşamak istiyorsan aralıksız çalış ki

Yenileşme hareketi geldiğine değdiğini Platona a söylesin

Uçsuz bucaksız görüntüleri gözlerine yerleştirdiğin hangi bölümde yer kaldıysa oraya geçeyim

Felsefeye, edebiyata ve şiire yeni yaşam yerleri icat edeyim

İçinde yeni teoremlerin kendi safını oluştururken en yüce duygudan hareketle

Nirvana’ya selama duruşu kadınsal meziyet ve yaratıcılığın habercisi olmak isterdi şiirim.

Önceki ve Sonraki Yazılar
YAZIYA YORUM KAT
UYARI: Küfür, hakaret, rencide edici cümleler veya imalar, inançlara saldırı içeren, imla kuralları ile yazılmamış,
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.
Dr. Vahap Kaya Arşivi