Daha ne istiyorsun anlayamadım

Elimdeki bütün variyetim çalışmamın eseri

Gökteki taşlarla beraber;

günü gevşetip geceye teslim edeceğiz

…

Biraz daha çalışsam bir şey olmaz

Ama ben sosyale çalışırken

birileri siyasate ve cebe çalışıyor

Ben yanlış yerde mi doğmuşum

…

Yoksa zaman yanlış taraftan akıp evimin önüne mesken mi kurdu

Sen evimin önüne mesken kurdun ama ben üşümeye başladım

Mevsim kışa döndü

Ben kendimi en son öpücüğe bıraktım

…

Öyle bir öpüştü ki mevsim beyaz tenden bahara döndü vücudumda

Eve dönerken donmak üzere olan bir yürek gördüm

Alıp beraber yol aldık kucağımda sevgili ikinci yürek

İkimizin yürek atışları karışıyordu

…

İyice ısındıktan sonra

özgürlüğüne düşkün sıcak yürek beni bıraktı

İleride konduğu sıcak dal

araba tekerleği altında soğuğa teslim iki can

Kucağım sıcaktı ama kilit ve kafes vardı

…

Her zaman özgürlüğün bedeli ölüm mü olmalıydı

Tersten işleyen bir zaman yok mudur acaba

Özgürlük olsun ama özgürleşme sürecinde iyi evlatlar da yaşasın

Ben en iyisi öpücüğüme geri döneyim

…

Hep öpülen ben mi olacaktım

Sıra bende ve sahnedeki sanatçı şansıma dünya güzeli çıktı

Fiziği, konuşması, birikimi, giyinişi ve sosyal oluşuyla

Tapılacak biri

Ben öpücükten tapınmaya geçtim

bir sonraki sahneye hazırlanıyorum

Çalışmaya adanmış bir yaşam daha ne yapsın.