Sabret güzelim gün doğumuna gelirim dedin

Bir ömür bekledim

Efsunlu diğer ömrüme başladım sen gelmedin

…

Sabrettim gelirsin diye ümitlerin tümünü tükettim

Simurg efsanesi gibi umut olmak için

ben gezmeye çıkıyorum

Sen sabret gelememe az kaldı

…

Havalar bir cemre döksün

Tohumlar fidan olmaya yüz tutsun sen o zaman gör beni

Birileri yaşamı yaktıysa

Ben bakışlarını yakarım

…

Tüttürdüğüm alevde onların canlanmasını bekleri

Ateşten yaratılanlar ya hep ya hiç oluyor

Sabır da öyle bir şey

benim sabrettiğim kadar senin sabrın gerekiyor

…

Sabır

Serçenin gözyaşı kadar kıymetli

Bir göz yaş ölümüne sebep olur ya

Bu nedenle hiç gözyaşı dökmezmiş

Sende gözyaşına dikkat kesil ben senin kaderine kesilmeden

…

Kralın fermanına muhtaç kullar geride kaldı

Aydının ishalinden çorba yapıp içirdiği kral bitip tükendi

Sabırsızlığımdan medet umanlar intihar yerine sana yöneldi

Rüsva etme

…

Sabret güzelim gelmeme az kaldı

Beraber şehirleri inşa ederiz

Çocuklarımız olur, meskenlerimiz şenlenir

Ben şiirde bile olsa baba olurum

şiirin anası ellerim yazar beynimin hitabetiyle.