A.Vahap Kaya yazdı: Yüksek - II

Eninde sonunda akıl pazara düşse; yine herkes gidip kendi aklını alacaktır veya o akıl senin payına düşecektir.

Kendi aklına sahip çıkmazsan esas o zaman kendine yansan iyi olur

Harekete geçen sürükleyici hareketlilikte serüvenimin sıcaklığına yeni ulaşmıştı hayat hikayem ve romana dönüşüm evresinde senle karşılaşmaktı

Bir erektin, bir amaç ve sabaha ulaştıracağım ne var ise kuşun gagasında yavrusuna hayat iksiri sana doğru

Karakterde ben hep sana aşık sen ise peşinden sürükleyen, hep sen çalışan ben hep sana yetişmeye çalışan figüranı artık yayılmaya başlandı

Kendine ve bana bir iyilik yap ve kendine sakladığın enerjinin üretilişini bir sala, bir gemiye koy ve uçsuzu bucaksız evren bırak tüm evren faydalansın

Kendi bedenimden sıyrılıp ruhumla karşılaşacağım bir aynadan kendi kişiliğimi seyredebileceğim bir elek gözümün önünde olsun sen renginde

Dağılayım yaşamın her hücresine ve yeniden kendini üreten organı olayım dünyanın, kimi ormanlara can simidi, kimi doğal yaşama kaynaklık

Nerede ne zaman çalıştığımı, ne zaman iyiye yetişmeye çalıştığımı, karşında durmanın gururunu taşıyacak kadar emeğe sahip olduğumu görmek ister

Sana verdiğim sözler vaat değildi bilirsin, sana doğaüstü aşk ile tutunmuşsam bil ki senin bedenimde yaşattığın genlerin hep baştan çıkarık halde oluşundan

Her seferinde dünyayı bir baştan bir başa dolaşır ve topladıklarım senin sofranda meze

Gönüllü tercihti benim sen de haps olma isteği ve gerisin seni serüvenlerde yaşayarak varacağımız yarınlar bizi bekler

Seninle yaşayacağım hayat hikâyeme başladığım yerde büyüyen çekim merkezin arzında gönüllü durup akıntının sineme akmasını beklemektir

Bir tek canlıya değil tün coğrafyaya, dünyaya yayılmaktır seni daha fazla anlamanın getirisi kazançlı bir alışveriş pazarı şu yaşam hikâyemde

Hayattan beklentimi sırasıyla armağan ettim anneme bu gün Cennette yatar, babama vefa borcu diye sundun annemin yanı başında kule dikmiş mezar taşında

Ve her seferinde dönüp minnettarlıkla onları anmaktı her seferinde başarıya attığım bir ilmekte kendini defalarca bak çocuğunuz sizi mahcup etmedi ikrarını tekrarlamaktı.

Yaşamdan beklentin var ise hep çift taraflı düşünmek gerek, hey kendini bilmez; bir tek isteklerim var deyip; dıştalayıcı davranma, bende var ise bir eksiklik halk yargılasın

Zaten en doğru elek onlarda çalışmaz mı? Kendi mecrasında, kendi terazisinde ve eninde sonunda onlar gibi olacak yaşam renginde. (Bitti)

Önceki ve Sonraki Yazılar
YAZIYA YORUM KAT
UYARI: Küfür, hakaret, rencide edici cümleler veya imalar, inançlara saldırı içeren, imla kuralları ile yazılmamış,
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.
Dr. Vahap Kaya Arşivi