Yeteneklerimizi ortaya dökecek insanların meziyetlerine kim kızabilir ki

Bir birlerini alt eden dalgaların alabora ettiği hüsranlık

Kendini yaşatmak için son nefesini yıldızlardan sarkıtlara yapıştırarak

Gözlerime yerleşen süslü şehir manzaralarına dönüşüyordu

Her sığınak, mesken seçenlerin tapınağına dönüştüğünde

Kelimeler bir başka telaşlı ve daha atak davranıyor

Yorgun ve argın gözlere umut aşılayan bakışın

Seni bir kez daha tanrıça İştar ve insanlaştırıp Nirvana ya büründürürdü

Bestekârların ilah olarak sığındığı şiirler seni yaşamın yüzeyine işlerdi

Acı veren sahnelerde bile sana tapmaktan vazgeçmeyen sevgi busesi

Sana bağlılığını anlatacağı jest ve mimiklerin totemine işlemesi

Hala yaşamın canlı olduğu ve hala umudun yaşadığını gösterirdi

Küçük bir yolculukta ortaya cevherini kırmız halı diye seren yetenek

Senin geçişindeki etki sahasına daha neleri sığdırdığını

Çıkarılan dersler ve yaşanılan hikâyelerin toplamından seni çıkardığını hiç kalıyorsa

Mevsiminde açılan gülün hikâyesinden öte bir şey vardır. Güllü yaşam, gülsüz yaşam