Bazen çocukça yaşamasını bilmek gerek, sürekli hayallerinin peşinden koşmasını bilmek ve bütün gündemini o hayallerle süslemek

Belki güncel ilişkilerin dışında kalabilirsin, belki biraz daha gülünç olabilirisin ama bir kendinizi bakın ve etrafınızdaki ağır satışların müsebbiplerine

Çocukça duygu gerçek anlamda satışlara sahne yaratmaz, arkadaşına kızan çocuk ama arkadaşını tümden silmez

Ne yapar ve ne ister ise istesin; kendi arkadaşını görüntülerinin arasına koyar veya orada ona yer verir.

O kadar güçlü ve o kadar kendinden mütevâzi, bir durumdaki dünya yaratan kişi kulluk ister ama çocuk bir dünya yaratır ama kulluk istemi kendisine ağır gelir

İşte bu gün benim kendime ayırdığım gün ve ruhumu besleyeceğim kişilik özelliklerimin bakımına girişiyorum yani çocukluğuma geri dönüyorum

Kocaman bir dünya yaratıp bir tek o dünya varmış gibi düşünmek ve o dünyanın yaratıcısı, renklendiricisi kendini düşünmek

Yan tarafımda mesken kurmuş Merkür, Jübiter el sallayarak geçtim başka bir galaktik yapı ismi duyulmamış komşuluğuma taşınmak istiyor

Ama senin bana bakışından daha etkili bir mekanizma bulamadım henüz, beni baştan çıkaran nedir, nasıl yapıyorsun ve kimden aldın bu gücü bilemem

Tanrılar birbirlerine güç devrediyordu ama senin etkin daha fazla gibi ve bu gücü kimden aldın kestiremedim

Bir çağrıydı senin seslenişin hangi çağın hangi etkisine sahip bir sesleniş ve peşine takılan sevdalı gibi bu gün çocuklaşıyorum

Gökyüzünden yere sarkıtlara tutunan bütün çocukça düşünenleri kendi bahçemde paraşütleriyle inmesine müsaade etmek istiyorum

Bahçem bir Pazar yerine dönsün, bir mesire, bir karnaval yerine dönsün ki hangisinde daha mutluysam oraya yuvalanayım

Hani bir varmış ve bir yokmuşların hesabını tutarken; yokmuşları bile var düşünüp kendi hayalinde onlara yer açmak

İnsanın doğaüstü güçlerinin bir yansıması düşünülür ve ortada var olan bir güz ama çıplak gözle görülmeyen bir güç var ya işte ondan söz ediyorum

Ama bu gün ben gizli saklı ne var ise onları görüp aralarından seçim yapmak istiyorum, seçime çevremde ne varsa onları katıyorum

Elimde ne varsa kıymetini bildiğimden elindekilerin sana zenginlik kattığından o kadar emin olmak var ya; gideceğin yoldan elli bin tanesini üretmek ve en seçkin, en rahat yolu senin tarif etmen

Gelip gideceklere daha emin bir mesken olman daha da çocuklaştırsa da seni dehalaştırır

Belki bir derya okyanus yaratmak ve içinden yıldızlardan oluşmuş gemileri geçirmek gözlerinin içindeki güzergahtan

Bir bir geçen kervanların, filoların ve konvoyların haddi hesabına sen kendin karar verirsin ama senin istediğin olur ama sen karar veriyorsun, mutlulukta yük dediğin nedir ki, bir parmak şıkırtısı, bir göz kırpması, dehalık bu olsa gerek; çocuk olmak!!!

Kendine ayıracak ne zaman varmışta kendinden ödün vermeden gelenlerin tümüne zaman ayırıp hepsiyle barışık kalmasını becermek

Üstün becerilerin bir bir sıraya girdiği ve gerçekleşmek için bir tebessümüne ihtiyaç var, bir mimiğe sevdalanmaya ve akar derelerin tümü okyanuslardan beslenerek okyanuslar yer değiştirip yüreğime akar evren susuz

İsterdim senin de renkli ama çok renkli hayallerin gökkuşağı rengine bürünsün ve eksikliklerini benim hayallerimden alabilesin

İşte sen o zaman görürsün çocukluğun ne kadar güzel olduğunu ve yerime göz koyarsın ki bende anlatmak istiyorum diye ama olsun sende çocuk ol ve yerim kap bende eğitim malzemesi üretiliyor diye rahat edeyim

Dinlenirim derken ben henüz kapılarımı kapatmadım ve kapanan kapıların tümünün anahtarını ben sakladım sen geleceğinden ve yer darlığından endişe etme

Bir ahenk olsun, bir kararın olsun yeter ve seni kendimden ayırırsam! “çocukluktan çıkayım” eee artık yeminlerim bile farklı ne dersin

Ne olur ise olsun ve sen bilginle geçinmeye çalış çünkü ben senin yerine çalışmaya ahd ettim ve senin de çocukça kalabileceğin tüm tohumları ektim bunu unutma

Uğrak yerin yüreğim olsun yeter ve kendini hangi mevsimde yaşatmak istiyorsan o mevsimde kal, yaşa ve yaşat.

Öyle bir şeye ahd etmişim sen kendinden vazgeçmeyeceğinden aminin ve senin eminliğin üzerine masallardan bir dünya oluşturmuşum

Kimi başka evrenden yolcu getirir, kimi başka uzay boşluklarına yolculuğa çıkar ve yolcuları kalabalık ama hepsi çocuk ve renkli dünyalar

İçimde bir ah kalmadı diyebilirim, çünkü hep çocuk olarak yaşadım ve derim ki belki bir günlerin olmadığı kesinlik ve netliklerin yaşandığı doğal bir öğreti gibi senin resmindeki hikayelerin sahipleri kendi organların

Yeter ki sen onların farkına var ve onların çalışmasına müsaade et, özgürlükten söz ediyorsan önce o organların özgürlüğüne müsaade et

Çocukluğa ve insanlığa karşı duygularım hiçbir zaman değişmedi ve senin de değişmeyeceğinden emin olmadığım bir görüntüde; seni kendine getirecek son bir masalım, rengarenk gökkuşağım, azametiyle yıldızlar sistemim ve son bir söz bile olsa vazgeçmeyen gözlerim var

Seni arayan gözlerim seni bulsun yeter.