Kutuplaşama tanrı buyruğu değildir, insanların kendi kendilerine hadi canımız sıkıldı kutuplaşalım dediği bir fenomen ise hiç değil.

Zayıf insanların kendine taraftar bulmak için ve elindeki konu veya malzemenin inananını çoğalmak için tercih edilen bir yol

Şayet siz haklıysanız ve kendi konunuzda doğruysanız; sizin çaba göstermenize gerek kalmadan inananı olur ve sizin safınızda yer alır

Ekstra çaba ekstra kaygı demektir ki bunda süreç kısaltılmak istenir, daha fazla güçlü yaşama girmek istenir böyle bir durumda hazırlık ve ciddi bir planlamadan sonra taraftarın olması konunun halk tarafından beğenilmesi ve beslenmesi kolay olur

Kutuplaşma çatışması iz bırakan ve şuurdan uzak herkesin davranışları kendi tarafından yorumladığı zorlu bir süreç

Bir tek kendi penceresinden bakıldığı için başkasının ne düşündüğü, nasıl gördüğü kutuplaşmış veya kutuplaştıran tarafından pek dikkate alınmaz hata karşının görüşünden rahatsız olunur.

Herkesin kendi evinde çalıştığı, herkesin kendi evin yaşadığı ve komşularıyla paylaşmadığı bir dünya insanlığın dünyası denebilir mi?

Bir grubun beraber davrandığı veya tüm imkanları bir grubun kullandığı bir ortamda o ortamın tüm insanların olduğunu söyleyebilir miyiz?

Oysaki herkesin ağzından düşürmediği herkesi kucaklayalım, bu hizmet herkesin olmalı, bu imkândan herkes faydalanmalı dendiğinde icraatten farklı bir tavır beklenir, gelgelelim tecelli böyle mi oluyor? Herkes kendi cevabını versin.

Kutuplaşma taraflara ayrılan kesimler vardır ve hepsinin birbirleriyle uğraşacağı bahaneleri, bu bahaneler uğruna günlerini feda edeceği inançları vardır.

Bahanelerin içeriği genellikle ikinci planda kalıyor ve artık tek renge bürünmüş insanların giydiği saftaysan iyisin ne söylediğin önemli değildir

Sen yıldızlardan yıldız beğenip aşağı indirsen bile; ben senin yeteneğine inanmam, çünkü galaksiyi yere indiremiyorsun, peki galaksiyi yere indirsem ne dersin! “essahtan yapar mı acaba?” neyse yapsa bile ona da gerekçe buluruz. (Devam Edecek)