A.Vahap Kaya yazdı: Güveniyorum - I

Zaten tohumları tarlama ekmiştin, artık kaçarım yoktu senin ellerinden ve ellerimdeki sen materyallerde senin tarifin her satırına yansır sağanağında kelimelerimin

Belki mazlumiyetimin farkına varır birileri ve o birileri yalın halde sıyrılır kelimelerin kalabalığından bana yardıma koşar

O zaman iflah olmaz irademin kararını kimseye bırakmadan kendimce bir eksiği tamamlamak için en üst perdeden bütünleşmeye irade koyarım yarınların hatırına

En büyük parçaları bir araya getiririm, küçük parçaları korurum, doluyu boşa boşu doluya boşaltırım ama yapmadığım bir tek şey vardır ki oda haksızlık yapmamaya çalışırım

Hareketliliğimi yıldızlarla yarışarak gözlerimdeki ışık ile savaşırım, bazen yıldızların kayışına şahitlik eder bazen gözlerimdeki yıldıza biner dünyadan uzaklaşırım

Debisi yüksek akıntıda kelimelerin cümleye, cümlelerin paragrafa dönüş hikâyesi benim sana, yazıya, yazıyı hikâyeye sürükledi

Hiç eli boş gelmedim ve sen kendince elindekini bana ısmarlarken içinde gülücüklerini de gönderdin, artık gam yemez dertlerim kalsa da olur ama o gülücük var ya o gülücük bütün dertleri de götürdü

Herkesin ve her işin bir hikâyesi vardır ya işte buradaki ve bu heyecanın hikâyesi bir yaklaşımla başladı

Önceleri bir çocukça yaklaşım sandım ve gülüşle bitirdim ama saflıktan bana yansıyan ise bir bir dertlerin arındığına tanıklık etti gözlerim ve senin kendince olan emeğin artık romanların sahifeleri açık gökyüzünde körlerin bile okumaya başladığı bir tablo bayrak niyetine dalgalanır

Nice zamanları emeğe harcadın ve kendinle beraber bir dünya yarattın ki galakside farklı renklere sahip gökkuşağıyla bezenmiş bir çocuk dünyası

Ama kesinlikle zararı olmayan bir dünya kendi içinde denklemini mütevazılıkle ve yıkıntıdan uzak kurmuş bir dünya

Son bir hamle kalmış der gibi bu son hamleden sonra artık dünya mutluluğa doyacak der gibi kendince bir yarenliğe bürünür gözlerin

Çok fazla ciddiye kaçmayan, ciddi olayım derken dozu kaçırmayan tos pembe ve albenisi yüksen bir dünya

Hikâyesini tertemiz sahifelere yazan ama sahifelerini de dünyanın her köşesine bırakan, nereye baksan aynı hikâyeyi gören onlara rastlayan bir hâkimiyetin yaratıcısı ortalıkta görünmüyormuş gibi yapıp küçük hareketlerle işi bitirirsin

Tarif eden ben olduğum için belki natürelliği tam ortaya dökemeyebilirim ama sen ve kendinden ödün vermeyen doğallığın kelimelere yüklenmiş anlamların en anlamlısı

Tarifi ben dilde ve ben kalemde temiz sahifene değiş kadar değerlerde midir onu kendime dönüp dönüp sorarım. (Devam Edecek)

Önceki ve Sonraki Yazılar
YAZIYA YORUM KAT
UYARI: Küfür, hakaret, rencide edici cümleler veya imalar, inançlara saldırı içeren, imla kuralları ile yazılmamış,
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.
Dr. Vahap Kaya Arşivi