Yıkım çalışmalarının devam ettiği Sur ilçesindeki Ben u Sen Mahallesinden kopamayan vatandaşlar, eski günlerini özlüyor. Kenttin diğer mahallerine göç etmek zorunda kalan Ben u Senliler, her gün eski mahallerinin yolunu tutuyor. Eski yaşamlarına özlem duyan mahalle sakinleri, yeniden kendi mahallerine dönmek istiyor. Bunlardan biri olan Abdulrezzak Aydın, “4 yıl cezaevinde kaldım. Pandemi nedeniyle verilen izinden faydalanarak yaşadığım mahalleme geri döndüm. Ancak geldiğimde geri bıraktığım hiçbir ev yerinde yoktu. Ne eski komşularımı ne de dostlarımı bulamadım. Nereye gittiklerini de bilmiyorum” dedi
Ufuk Çimen / YENİGÜN ÖZEL - Diyarbakır merkez Sur ilçesinde bulunan ve UNESCO tarafından 2015 yılında Dünya Kültür Mirası Listesine alınan Diyarbakır Surlarının restorasyonu için Ben u Sen’de başlatılan çalışmalar devam ediyor. Çalışmalar kapsamında surları ön plana çıkarmak için diplerinde bulunan 200 evde yıkım gerçekleşti. Evleri kamulaştırılan vatandaşların birçoğu kentin farklı yerlerine yerleşirken, bazıları da mahallesinden kopamadı. Bunlardan biri de Abdulrezzak Aydın. 1975 de Diyarbakır’ın Lice ilçesinde meydana gelen depremin ardında Diyarbakır’a gelerek Ben u Sen mahallesine yerleşen Aydın, 4 yıl önce cezaevine girdi. Pandemi nedeniyle cezaevinden izinli olarak çıkan Aydın, yıllarca yaşadığı mahallesi Ben u Sen’e geri döndü. Ancak mahallesinin yıkıldığını gören Aydın, büyük bir şok yaşadı. Ne eski komşularını ne de eski dostlarını bıraktığı yerde bulamayan Aydın, yaşadığı duyguları Yenigün Haber’e anlattı.
[caption id="attachment_97515" align="alignnone" width="700"]
“Eski dostlarımı bulamıyorum”
Ben u Sen Mahallesi’nde köylerini gördüğünü belirten Aydın, şunları söyledi; “1975 yılında Lice’de yaşanan depremin ardında Diyarbakır’a göç ettik. O dönemlerde Diyarbakır’da geçim çok zordu. Bu nedenle tekrar köye geri dönmek zorunda kaldık ancak 1990’lı yıllarda yaşanan olaylardan dolayı bize tekrar göç yolu görüldü. Bizde köyümüzü bırakarak Ben u Sen Mahallesi’ne yerleştik. Buralar adeta bizim köy gibiydi, burada kendi köyümüzde gibi yaşıyorduk. Daha sonra cezaevine girdim. 4 yıl cezaevinde kaldım. Pandemi nedeniyle verilen izinden faydalanarak yaşadığım mahalleme geri döndüm. Ancak geldiğimde geri bıraktığım hiçbir ev yerinde yoktu; hepsi yıkılmıştı. O anda bütün hayatım gözümün önünde geçti. Şu anda kimin evinin nerede olduğunu bulamıyorum. Buralar yıkılıp yerle bir edilmiş. Ne eski komşularımı ne de dostlarımı bulamadım. Nereye gittiklerini bilmiyorum. Şehrin farklı mahallerine taşınmışlar. Mahallemiz yıkıldıktan sonra geride ne komşuluğumuz ne de dostlarımız kalmış.”
[caption id="attachment_97514" align="alignnone" width="700"]
“Kamulaştırma ücretleri düşük”
Ben u Sen de yapılan yıkımda halkın mağdur edilmemesi gerektiğini vurgulayan Gazeteci Engin Öztürk ise “ Yerinden olan halkın tekrardan bir yurt edinmesi için önünün açılması gerekiyor. Kimi noktalarda metre kare başı alımların yapıldığını biliyoruz. Kamulaştırmada verilen ücretlerle başka bir yerde ev alınmıyor. Vatandaşlar dışarıda kalabiliyor, bu durum kentin bazı yerlerinde sorunların çıkmasına neden olabiliyor. Bağlar’ın iç bölgelerinde şimdiden sorunlar çıkmaya başladı. Diyarbakır göç alan bir kent. Bağlar, Suriye’den ve Suriçi’nden göçenlerin, bölgesi haline geldi. Yakın zamanda Bağlar’da da kentsel dönüşüm başlayacak. Bağlar’da yaşayan halkın büyük sorunlar yaşadığını biliyoruz” dedi.
Kentsel Dönüşüm yerine Yerinde Dönüşüm
Yerinde dönüşümün önemine vurgu yapan Öztürk, “Vatandaşların sorun yaşamaması için yerinde dönüşüm olmalı, insanlar yaşadığı yerde ikamet etsin, komşuluk ilişkileri devam etmeli. Buradaki vatandaşlar en az birbirleriyle yarım asırdır komşudur. Fakat farklı bir yere göç ettiklerinde yeni bir hayat, yeni komşuları oluyor, burada da güvensiz bir ortam oluşuyor, kentte olumsuz yönden yansıması oluyor” diye konuştu.