Yeteneklerimizi ortaya dökecek insanların meziyetlerine kim kızabilir ki
Bir birlerini alt eden dalgaların alabora ettiği hüsranlık
Kendini yaşatmak için son nefesini yıldızlardan sarkıtlara yapıştırarak
Gözlerime yerleşen süslü şehir manzaralarına dönüşüyordu
Her sığınak, mesken seçenlerin tapınağına dönüştüğünde
Kelimeler bir başka telaşlı ve daha atak davranıyor
Yorgun ve argın gözlere umut aşılayan bakışın
Seni bir kez daha tanrıça İştar ve insanlaştırıp Nirvana ya büründürürdü
Bestekârların ilah olarak sığındığı şiirler seni yaşamın yüzeyine işlerdi
Acı veren sahnelerde bile sana tapmaktan vazgeçmeyen sevgi busesi
Sana bağlılığını anlatacağı jest ve mimiklerin totemine işlemesi
Hala yaşamın canlı olduğu ve hala umudun yaşadığını gösterirdi
Küçük bir yolculukta ortaya cevherini kırmız halı diye seren yetenek
Senin geçişindeki etki sahasına daha neleri sığdırdığını
Çıkarılan dersler ve yaşanılan hikâyelerin toplamından seni çıkardığını hiç kalıyorsa
Mevsiminde açılan gülün hikâyesinden öte bir şey vardır. Güllü yaşam, gülsüz yaşam