Her seferin de sükûnet rüzgârı üzerine estiriyorum
Bütün depremlerin esintisindeki kötü psikoloji
Ellerimde ne var ise silip süpüren selin tortusunda
Şahlanmış sokakları nehirlere çevirmiş halkın öfkesinde
Huzuru ektiğim bütün saksıları bahçene taşıyorum
Nice kültürler ve nice emeklerin oluşturduğu renklilik
Sahneye sürülmüş bütün düşüncelerin filozofları el pençe
Hayata yön veren ilk üniversitelerin oluşturduğu devrimle birlikte
Her biri bir göze dönüşen güllerin yıldızlaştığını
Gökyüzünün bahçene teşrif ettiği denklemde oluşan aydınlık cümbüşü
Her birinde bir medeniyet ile dipdiri ve capcanlı
Kendi kokularında gözlerini saklar çevreye mukayyet olsun diye
Sen göklerden aşağıya yağdığında fark ettim
Gökyüzü yetmiyordu senin heyecanına evreni katıyorsun
Yeri kaç sefer elediğini söylemek istemem emeğine saygısızlık
Sen ne ürettiysen şiirim o kadarına daha talip ve yol arkadaşın.