Bizi bizden alan ahların yeşerdiği coğrafyalardaki beklentimiz
Tufan olup eserdi sallantıya tuttuğu yıldızlar topluluğunda feryadı figan
Ece olup tahta kurulurdu nefesimiz ve ereğimiz bizi yeniden direngenliğe sürüklerdi
Biz kendimizi taşıdığımız dağlar ağırlığında şimşekleri üzerimiz e çekerdik
Ürettiğimiz emeğimizdi kimseye minnet etmedik ki insanlık sürsün
Biz cimrilik etmedik ki olgunlukta gerekenlerin tümü özgür gelişsin diye
Her düşüşten dersler çıkarıp yaşamın sürekliliğine güvence olmak istedik
Sözleşmiştik önce biz ve sonra başkaları özveride bulunsun diye
Azdan az çoktan çok giderdi ama aza az eklenir çoka çok eklenir bilinsin gösterdik
Bizim tanınmamamıza içerlenirdik ama bizim insanları tanımamamıza daha fazla üzülürdük
Duygularımızı özgür yarınların fideliğine bırakmıştık ve ehiller ama başına buyruk değillerdi
Bütün çabamız güzel yarınlar ve geçilen yolların güzelliğinde insanları mutlu etmekti
Yaratılan değerlerin içende yetiştiğimiz oranı emeğimiz daha sonra yarınlarımız ekerdik
Nazik, saygılı, cesaretli ve adil kelimelere yüreğimiz ekleyerek sobelemeleri kaldırdık
Galiba ne ektiysek onu biçmeye başladık ki âşık olanların sayısı üretkenliğin sayısını artırdı.