Elini al yüreğimin dokusundan bahar olanca doğallığıyla yaşansın
Güllerin imtiyazlı tarafı sevgimden beslenmesi durmasın
Atlamadan önce denizin dibine bakmayan duygular kafa üstü çakıldı
Artık mucize beklenmez senin atlamandan, bırakacağın izinden
Jest ve mimiklerim anlattı anlamadın, şiirlerim feryadı figan ama nafile
En ince telden en bas sese aktarıldı istemlerim ve beklentilerim
Bu kadarına pes dedirtecek ormanım bir kibritinle yok oldu oldu da sen neredeydin
Soranlara gerçeği söylemekten başka ne diyeyim “hep onun dediği oluyor”
Toleranslı kesimlerin tümü zan altında ve hedef tahtasında
Çocuklar büyünce hesap verecekler de ya yaşlı ve doğa ya kim ne diyecek
Vakit çok dardı ve beklenecek zaman da hiç değildi
Ya doğal davranıp eko dengeyi koruyacaktık ya da kendi bindiğimiz sandalı dinamitleyecektik
Artık çekin ordularınızı işgal ettiğiniz yüreğimin en ıssız yerlerinden
Sizi sevmedim, şiirim de öyle ordular denince savaşlar aklıma gelir
Ağlayan ana yürekleri aklıma gelir ve dahası yıkılmış virane olmuş şehirler
Kurşun çıktımı namludan acı kimde olursa olsun bir anne yüreği ve bir can yanar.