Belki bir gün bende sırrını çözerim senin yol yürüyüşündeki ısrarını ve nedir seni ayakta tutan, nedir seni bu kadar vazgeçilmez kılan. Bütün alimlerin tezahürü olan ikrar, birikimi olan analiz ve sevdası olan aşıklar sana koşar.
Ne ayrılanların anlayacağı bir dil, ne de dışında kalmayı tercih edenlerin hakim olacağı bir yorum, senin ta ilkel dönemden beraber başlayıp bu gün modern çağ bile denilen limit sensiz olamıyor.
Sudan çıkmış vücudun suya ihtiyacı, tufana tutulmuş biçare yol bilmez muhtaç sen rehberliğe. Ne kadar badireler atlatsan da, ne kadar alt üst oluşlara sahne olsa sinen; vaz geçemediğin birlikte yaşam ve paylaşım.
Yeniden, yeniden inşa eder yıkılan dünyaları ve her seferinde yine sana sığınanlar, senden nasiplenenler olur yeni yerleşim yerlerindeki pazarında
Artık ben uçuyorum kanatsız sen maharetinde. Sen yine bana bakıp mütevazi halinle gülersin divane çocuk diye.
Seheri paylaşan güneş, güneşten yansı bulan ay ve geceyi gündüze çeviren yıldızların senle olan cilvesi; doğa kızdığında bütün hünerini gösterir, sen isen daha başka.
Ne kızarsın düşmana malzeme, ne bırakırsın korkağa umut nede yıkıntılardan medet umarsın zayıflığa örnek.
Nasıl anlatsam sen olma isteğinden doğan bal damlayası kelimelerin şiirsel halini, içinde hazinelerin saklı olduğu romanlar ve herkesin bir öyküsü vardır ya işte senin ilk adımından bu güne vurgunum öyküne.
Öyküne, hikayene vurulmak değil adeta sen olmaya çalışırken her gün kendimi terbiye ederim, dönüp, dönüp terbiyenle her gün banyo yaparım ve sen renginde temiz kalmaya çalışırım.
Kimi rengini değiştirse, kimi irili ufaklı hal alsa ama tümü sen olma isteğinden vazgeçmemeye ant içili halde yürüyüşünde ısrar, yürüyüşünde devam hücrelerim
Senin yürüyüşünden korkup kaçanlar ben hücrelerden uzak. Geçeceğim yolların tenhalığında bile istemem sen rengi olmayan ortak.
Bir gün daha deviren duygular, kendini başarılı saysın ama sen bin yılları devirirsin, mütevazi durursun, ders verirsin, yola ders verdiklerinle devam edersin.
Sen insanlıktın ve ben senden vazgeçmeyecektim. Sen bir direniştin ve ben safında yer alacaktım. Sen bir ruhsun gizeminde çekim merkezi dayanılmaz duygular.
Sen daha romanı bitmemiş bir yaşam, yaşama malzeme karakterler sana gönüllü. Sen insanlıktın, bende her gün insan kalmaya çalışan ve her günü sınavlarla geçiren ömür boyu öğrenci.
Sen nasıl emeğinle yaşıyor isen. Bende her gün kendi emeğimle yaşamaya çalışan andçı. (SON)