A.Vahap Kaya yazdı: Özveri - I

Fedakârlık seni adım daha finale yaklaştırır, yarışmacıların olmadığı ama senin kendinle yarıştığın bir kulvarda yalnız başına ama hep daha...

Fedakârlık seni adım daha finale yaklaştırır, yarışmacıların olmadığı ama senin kendinle yarıştığın bir kulvarda yalnız başına ama hep daha yükseğe çıkma çabası

Ancak kendinle yarışırsan finale güzel bir son yakışır ve sen kendini geliştirebilirsin aksi taşınmış olursun ki ne sen nede yaşamdan beklentiler bunun tam karşılığı olamaz

Bir sonraki adımın senin eserin olacağını bilince çıkarıp yıldızların aşağı süzülüşünü seyretmeden yıldıza binip Truva atı gibi koşturma becerisi

Senin gösterebileceğin sıradan davranış gibi gözükse dahi senin becerinden bir adım geri durman her şeyi kaybetmene sebep olur bunu da bil

İnan insanların bir araya gelip güzel bir dünya yaratmanın mümkün olabileceğini asla ve asla unutmamak için bütün hünerlerini sermayeye çevirme yetisi

Fedakârlık böyle bir şey ki yaparsın karşılık beklemezsin, yaparsın bir daha yapma ihtiyacı hissedersin ve yaparsın yaptığınla mutlu ve umutlu olursun

Küçük bir adımda dünyalar değerinde bir ilişki ve üstünlüğü elinde tutup ben daha büyüğünü de yaparımın güvencesini karşıya verme mütevazılığı

Yaptıkların senin seceren, senin sicilin, senin yaşama ve çevreye verdiğin güvencedir de ondan

Sen yaparsan bir başkası da sana bakıp güzel olan davranışın kopyası gibi seninle olan her şeyin seninle renk alacağını ve gün gelir yandaş bulacağının eminliği

İlkler hep zor olmuştur, korumak ise daha zordur ama çevreden örneklem ile paralel ikinci bir uygulama ile ortaya çıktığında; toplum aynı güzelliğin tadına varır ve hep uygular

Bu gün ben yaptım yarında sen yaparsın ve mutluluğun sırrını önce kendine, sonrada karşıdakine ikrar ettirme becerisidir

Çünkü karşı seni taklit edip uygulama sahasına indikten sonra söze gerek yoktur, yaşamdaki gerçeklik yaşama dönüş ve takip var ise “anlayana sivrisinek saz anlamayana davul zurna az”

Bu dünya fedakârlıklarla bu günlere geliş hikâyesinde; fedakârlık yapanların kendinden sonraki kuşağın başına kalkmama tarihidir

Buda insanda mütevazılık duygusunu geliştirmiştir ve insanların bir birinden korktuğu değil bir birine sarıldığı ortamların oluşmasına sebep olmuştur

İnan herkesin bir arada bulunabileceği nokta insanların kendinden hareketle vermeye başlaması ve beklentisini yaşamın güzelleşmesinde görme ahlakıdır

Fedakârlık öyle bir şeydir ki bir annenin çocuklarına sarf ettiği duygunun her beden de yaşama şeklidir. (Devam Edecek)

İlk yorum yazan siz olun
UYARI: Küfür, hakaret, rencide edici cümleler veya imalar, inançlara saldırı içeren, imla kuralları ile yazılmamış,
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.

Yazarlar Haberleri