.. /Hayallerini kapkara bulutlarla örtmüşlerdi. Uğrunda herşeyi gögüslediği, hiç bir zorluğu umursamadığı, aşiret yasalarını adeta çiğneyerek kaçırıp amcasının köyüne getirdiği Çingene güzeli sevdası Fince'yi kendisinden koparıp ailesine teslim etmişlerdi.
Günlerce içine kapandı, kimse ile görüşmedi Celil.. yalnız kaldığında tek tesellisi göz yaşları oldu. Yemedi, içmedi hiç kimseye tek kelime etmedi. Köyüne de babası ile karşılaşmamak için gitmedi.
Tam bir hafta amcasının evinde kaldı. Amcası, onu teselli etmeye çalışsa da onunla tek kelime konuşmadı. Yüreğindeki orman yangını onu kasıp kavururken, o amcasının kendisine yaptığı kalleşliğin intikamını alma planları yapıyordu.
Bir kaç gün sonra amcasının oğlunun düğünü vardı. Herkes düğün hazırlıklarını neşe ile yaparken o içeriden dışarıya adımını atmıyordu.
Sonunda düğün günü gelip çatmıştı. Kadınlar kazanlarda pişen yemeklerle uğraşırken, erkekler dışarıda halay çekip oynuyorlardı. Bir kaç genç, onu içeriden düğün alanına götürmek için geldilerse de ikna edemediler. Genç kızlar evin bir odasında gelinin etrafında türkü söyleyip halay çekerken, düğün alanında köy gençleri kavga etmeye başlamış, içerideki herkes kavgaya koşarken gelin içeride yalnız kalmıştı.
Celil, yavaşça yerinden doğruldu ve gelinin odasına girdi. Gelin, yalnız başına oturuyordu. Elinden tutup ayağa kaldırdı. Gelin, çekine çekine, "Neler oluyor? " derken, Celil, "Dışarıda kavga olduğunu, amcasının, gelinin güvenli bir yere alınması talimatı üzerine arka kapıdan çıkmaları" gerektiğini söyleyerek onu kimsenin bulunmadığı ıssız sokaklardan karşı tepenin arkasına doğru hızlı adımlarla götürdü.
Gelin, kaçırıldığını anladığında iş işten geçmişti. Ağlayıp bağırıp çağırıyordu, ancak fayda etmiyordu.
Çelil, intikamının tehlikelerle dolu ilk adımını atmıştı.. Geriye dönüş imkansızdı artık.