Bir yarıştır kendimiz içinde bulduğumuz, bu yarış bizim irademizle başlamadı ki bizim irademizle son bulsun
Nasıl olduğumuz ile ilgili değişik kabullenişler vardır ve bu kabullenişlerde oluşan canlının günümüze yolculuğu çetin ve zorlu geçmiştir
İnsanoğlu yürüyüşü birlikte gelişmeye evrilse de ileride farklı sorunlar çıkacaktı, yürüyüş ama hep yürüyüş yetmedi insanoğluna
Yürüyüşümüz yetmeyince kazanmak için, koşar adım olduk, koşar adımda çelme takmalar sıradan bir iş oldu ve yetenek sayıldı
Belki kurnazlığın ilk evresi ve evrimleşerek gelişecekti, kurnazlıklar insanların birbirlerine ve doğaya karşı işlenişinde korkunç çatışmalara sebep olacaktı ve oldu da
Çelme atmak; ahlak dışı sayılınca ve yasak olunca koşar adımda ayaklara basıldı, buda kazanmak için her türlü yolu mubah saydı
Artık ahlaksızlık sıradanlaşıyordu bu da güçlülerin ellerinde meşrulaştırılıyordu
azanmak için her yol mubah değildir, siz ahlakın dışına çıkamazsınız, siz ahlakın dışına çıkarsanız yarın sizden daha güçlü bine karşı mağdur olursunuz
Yani kendi kendinize hitap eden yasalarda meşrulaştırmayı sağlasanız da toplumun vicdanında meşru sayılmayacaktır.
Şartlar ne olursa olsun insanlık kazanmalı aksi insanlık bugüne değin kazandığı artıların tümünü kaybeder
Bunca emek ile biriktirilmiş olan toplumsal değerler gelenek ve görenekler kariyer veya güç hırsına kurban edilerek köksüz toplum yaratılmış olur
Yarış bir depreme karşı tedbirlerin alınmasında yerleşkeleri daha güvenli yere taşıyıp eskisi gibi dağlardan, doğadan beslenme yöntemlerini öğretmek olsun
Toplum teknik şartlarda biraz geri durabilir ama insani sosyal yönden tam insan olarak yaşamaya devam eder
Anlatımlar, vizyon ortalığa dökmelerle insanın değer yargılarına katkı sunulsun evet, peki insanların açlıktan sokaklarda dilendiği seyirciliğe ne demeli
Açlık varsa bir yerlerde aksayan bir yaklaşım ve karanlıkta bırakılan; görülmesi istenmeyen bir köhnemişlik veya hinlik vardır
Dilenciliğinin iş görülmesine de sıcak bakılmamalı ve dilencilerde olduğu uçuk mal varlığında söyleyeceğimiz bir şeyler olmalı ve kime neyi anlatabiliriz ki
Yani toplumun ileri gelenleri bir yerde bir aksaklık varsa suçu kendilerinde ararlarsa sorunlara çare bulmak kolay ve samimi olur
Şehirlerin yıkılışlarında seyirci kalındığında insanlığa ne anlatabilir insan, oysa inşa etmek için bir ağaç hatta bir çiçek ekilmesi bile kişi saf değiştirebilir
Yüreği daha yumuşayabilir, bir aynaya baktığında içine sinerek aynaya ben bir insanım deyip insanların arasında gönlü raht bir şekilde konuşabilir
İnsanlığın yürüyüşe geçtiği döngünün başındaki adımlar doğayı korumanın yanı sıra insanların doğanın eliyle korunmasına zemin hazırlıyorlardı
Bireylerin sosyallikten kurtulup egoist bireylere dönüşünce; yıkımların fitili çekilmiş oldu
Başlangıçtaki yangınlar, seller belki güç yetmezliğinden zarar vermişlerse bile insanlar bu gün yaptıkları gibi doğayı katledip lükslüklerine kurban etmemişler
İhtiyaç kadarına karar verip karşılıyorlardı veya ihtiyaçlarını karşılamak için gereklilikleri elde ediyorlardı
Tarih bilincini kurcaladığınızda bu kadar kesim ayrıştırması yapılıp insanların zenginlik yarışına sokulduğu hiçbir dönem görülmemiştir, bu zenginlik yarışında üstün gelmek için her türlü yol mubah görülmemiştir
Tarihin döngüsündeki adımlar ilkel görülebilir ama erdem ve irade konusunda kimsenin laf söyleyeceği yoktur sanırsam
Keşke şöyle bir şey olsaydı çocukların oynadığı oyunlardaki temel felsefe kahır yok, kibir yok, kin yok ve yarışı büyüklerin mantığıyla götürebilseydi insanlar
Yarışalım ama yarış sonrası yine birbirimizle oynamaya ve yaşamaya devam edelim diyebilseydi
Teknoloji gelişti insanların ali hizmetlerine, devlete yeni bir görev verildi toplumların ali menfaatlerine endekslense ne kadar güzel olurdu
Bütün imkanlar insanların refahı için kullanılma mantığı ana eksen olurdu, bireylere göre zorbaya göre karar açıklamaları olmazdı
Bilim kendini toplumun doğasına endeksleyerek tek taraflı araştırma yapmaz ve açıklaması kızdıracağı yetkilileri dikkate almazdı ama işin ucu biraz sıkıntılı ve taraflı açıklamalar daha sonra ifşa edildiğinde bu kurumlara itibara gölge düşürüyor
İnsanların imkansızlığına imkan eklemekten uzaklaşıp imkanlarını alıp onları imkansızlıklara sürükler. Devam edecek