Mesut Çokur Yazdı: Süreyyalar birer harf bağışlasın

Çekip gidenler bir harf bağışlar adından. Hele sevilmemek gibi bir şey isnat edilmiş ise vay haline. Bedenen terk ettiği şekilde önemli. Ayaklarını mı kullandı giderken ruhunu mu? Başka faktörler de var tabi. Mesela ana gibi yar olmaz sözündeki yar sevgili midir yoksa uçurum mudur? Tartışa dursun literatür bilginleri. A harfine şapka inkîlabı uğramışsa ne âlâ. Ama şapkanın dini vecibeleri yok sayması gibi bir düşünce hasıl değildir umarım. Yirmi birinci yüzyılın ilk çeyreği geride kalmışken üstelik. Biz ona sarıklı diyelim. O da olmaz şimdi. Seküler toplumun hassasiyetine de saygımız var. Yumuşak a desek maskülen-feminen tartışması açmış olur muyuz acaba? Farklılıklara olan tahammül sınırımız bir harf söz konusu olunca bile ayyuka çıktı. Yar uçurum demek ise vay sevdalının haline. Sevgili ise iş başka. Burada da iki ihtimal vardır. Sevgili anadan üstün müdür? Birbirini doğuran koşullar neticesinde her sevgili bir ana adayıdır ve analar Anadolu coğrafyasının bitki örtüsüdür. Peki ananın ve dolayısıyla Anadolunun sevmediği evladı sevgili sarsa ne fayda? İncelemekte ve irdelemekte fayda var. Burada bir aşk üçgeni, reddedilme ya da üçüncü kişiler silsilesi yok. Aşk var ama varı yoğu kadın arzulama ülküsü üzerinde kurulmuş bir hovardalık değil. Sevda var ama Muazzez'e değil. Seçenek var ama hemşehrimiz Sezai değil. Zaten "y" harfini kurban edecek olan da Erzincanlı Zaza Cemal değil Adıyamanlı Türk Sırrı. Entelektüel birikimiyle birçok kesimin takdirini kazanmış, yanyana gelmesi mümkün olamaz denilen siyasileri aynı perspektifte buluşturup yüzlerini tebessüme kavuşturmuş kaç insan daha geldi bu topraklara? Sistemin çarklarına çarparak aşınmak yerine yol açtı kendi gibi düşünmeyenlere. Ezildi ama ezmedi, ağladı ama güldürdü ve umutları çoğaltarak nefreti öldürdü. Hayatta olsa adının bir harfini değil başını feda edecek olan adamın gıyabında konuşulacak mesele değil belki ama varın da siz söyleyin. Sözü geçen bu Süreyya'dan harf istemek değil harflerimizden vakf etmek geride kalanların borcu değil midir? Ona sadece Önder ailesinin Süreyya'sı demek ne kadar yalın bir ifadedir. Bundan böyle Süreyya Iğdır'da vatani görevini sürdüren Komando Er Mehmet, Sivas'ta demir döven Ahmet, Ankara'nın merkezinde imamlık yapan Muhammed, İzmir'in tatil beldesinde güneşlenen Adalet'tir. Şahsına söz söyleyen olmamıştır, olmuşsa da "padişahın da arkasından konuşulur" sözüne denktir. Onun bu coğrafyada doğması kudret, yaşaması nimettir. Ye kürküm ye zihniyetinin karşısındaki şeref dolu yamalı yelektir. Kafiye olsun diye cümleleri uzatıp yazıyı kalabalıklaştırmak değil niyetim. Onun kalbi toprak ana kadar kadın, beyni de devlet baba kadar erkektir. Sırrı Süreyya Önder haktır, adalettir, emektir. mesutcokurr@gmail.com