TÜİK'in “Yaşam Memnuniyeti Araştırması"nda en mutsuz şehir Diyarbakır oldu. Araştırma sadece bir aylık bir veri değil; geçen yıl, önceki yıl da aynı oranlar üç aşağı beş yukarı aynı.
TÜİK araştırmasının ortalama sonuçlarına göre, Diyarbakır’daki mutsuzların oranı (kent nüfusuna göre) yüzde 24.5 olarak veriliyor.
Yani kentin 4’te 1’i mutsuz.
Bu oran Türkiye ortalaması olan yüzde 10 üzerinde bir rakam.
Tamam, Diyarbakır mutsuz ve neredeyse tescillendi.
Asıl sorulması gereken soru ise kime göre, hangi kıstasa ve neye göre mutsuzluk?
Ancak zaman zaman bazı fenomenlerce sosyal deney konusu yapılan paylaşımlar bize gösteriyor ki paylaşan, cana yakın ve acısına bile gülebilen vir kent Diyarbakır…
Bu tür araştırmaların ekonomik seviyeye göre hesaplandığı söyleniyor.
Şayet ekonomi baz alınarak yapılmış olsa bu oranın daha yüksek olma ihtimali var bence.
Tabii ki ekonominin mutsuzluğa etkisi yok diyemeyiz lakin tamamen mutluluğu ekonomi üzerinden değerlendirmek sizce de biraz sığ bir düşünce değil midir?
Ekonomi, işsizlik, geçim sıkıntısı ve gelecek kaygısı bunlar mutsuz olmak için yeterli sebepler.
Bir de kentte son yıllarda artan suç haritasındaki uyuşturucu, fuhuş, yasa dışı bahis gibi kategorik suçların çöreklendiği kent, mutsuzluğun daha da artmasına sebep nedenler…
Diyarbakır ve bölge illerinde yaşanan sokağa çıkma yasakları ve çatışmalar, siyasi ve toplumsal belirsizliklerden kaynaklı poltik bakış açılarını da mutsuzluk sebeplerine bağlamak mümkün…
Tüm bu sebeple insanca yaşamı etkileyen olumsuz faktörler.
İnsanın kendini huzursuz, umutsuz ve karamsar hissetme hali ekonomi ile doğrudan ilişkili amenna…
Hangi ideolojik pencereden bakarsanız bakın, hayattan zevk alınmayan monotonluktan ve gündelik sorunlar içinde boğulan insan nasıl mutlu olabilir?
Dilin, dinin, kişiliğin saldırı altında olduğu bir toplumda; ekonomi katmerli sorunlar mutsuzluğu artırır.
Bence verilen ortalama yüzde 25’lik rakam az bile...