Daha ne istiyorsun anlayamadım
Elimdeki bütün variyetim çalışmamın eseri
Gökteki taşlarla beraber;
günü gevşetip geceye teslim edeceğiz
…
Biraz daha çalışsam bir şey olmaz
Ama ben sosyale çalışırken
birileri siyasate ve cebe çalışıyor
Ben yanlış yerde mi doğmuşum
…
Yoksa zaman yanlış taraftan akıp evimin önüne mesken mi kurdu
Sen evimin önüne mesken kurdun ama ben üşümeye başladım
Mevsim kışa döndü
Ben kendimi en son öpücüğe bıraktım
…
Öyle bir öpüştü ki mevsim beyaz tenden bahara döndü vücudumda
Eve dönerken donmak üzere olan bir yürek gördüm
Alıp beraber yol aldık kucağımda sevgili ikinci yürek
İkimizin yürek atışları karışıyordu
…
İyice ısındıktan sonra
özgürlüğüne düşkün sıcak yürek beni bıraktı
İleride konduğu sıcak dal
araba tekerleği altında soğuğa teslim iki can
Kucağım sıcaktı ama kilit ve kafes vardı
…
Her zaman özgürlüğün bedeli ölüm mü olmalıydı
Tersten işleyen bir zaman yok mudur acaba
Özgürlük olsun ama özgürleşme sürecinde iyi evlatlar da yaşasın
Ben en iyisi öpücüğüme geri döneyim
…
Hep öpülen ben mi olacaktım
Sıra bende ve sahnedeki sanatçı şansıma dünya güzeli çıktı
Fiziği, konuşması, birikimi, giyinişi ve sosyal oluşuyla
Tapılacak biri
Ben öpücükten tapınmaya geçtim
bir sonraki sahneye hazırlanıyorum
Çalışmaya adanmış bir yaşam daha ne yapsın.