Belki bu gardan kalkan son trendir
Belki beynime giren son meleke
Ama olması gerekeni yapmazsan
Bir daha bu şansı yakalamayabilirsin
Ben çok fırsatlar kaçırdım çok fırsatlar diye bir tarih olmaz
Kapıya geldiyse hayır veya şer
gelsin başım üstüne deyip katılacaksın işlemeye
Bu senin işin bir başkasına bırakma
Mazeretlerin geri getirmez gerçeğin ta kendisini
Fikirdi benimkisi deyip olayların önlemini insanlarla alırsın
Ellerine reçete diye de kendince yol güzergâhı verirsin
Artık seni ağlatan ekstanteleri tarih eseri olarak raflara kaldırırsın
Çark işlensin kendi kendine,
sorun çözen bir mekanizma oluşsun
Herkes birbirine havale ettiği için
bu gün bu tespitleri yapıyorum
Zamanında herkes görevini görse
Şiirimdeki hatun yine cezp eder
sabahın akışındaki kabaran dere yataklarını
Ben gökkuşağı niyetine rengarenk
kendimi sıçramaların içinde bulurum
Ne pişmanlıklara yer vardı bu hayatta
Nede pişmanlıkları tekrar kobaylar üzerinden yaşatma şansı
Kendi haneme yazılacak diye düşünülebilirsin
ama ya ben, ya komşun, ya mahalle ve insanlık
Kalk sende el at şiir daha da güzel olsun