Sabret güzelim gün doğumuna gelirim dedin
Bir ömür bekledim
Efsunlu diğer ömrüme başladım sen gelmedin
…
Sabrettim gelirsin diye ümitlerin tümünü tükettim
Simurg efsanesi gibi umut olmak için
ben gezmeye çıkıyorum
Sen sabret gelememe az kaldı
…
Havalar bir cemre döksün
Tohumlar fidan olmaya yüz tutsun sen o zaman gör beni
Birileri yaşamı yaktıysa
Ben bakışlarını yakarım
…
Tüttürdüğüm alevde onların canlanmasını bekleri
Ateşten yaratılanlar ya hep ya hiç oluyor
Sabır da öyle bir şey
benim sabrettiğim kadar senin sabrın gerekiyor
…
Sabır
Serçenin gözyaşı kadar kıymetli
Bir göz yaş ölümüne sebep olur ya
Bu nedenle hiç gözyaşı dökmezmiş
Sende gözyaşına dikkat kesil ben senin kaderine kesilmeden
…
Kralın fermanına muhtaç kullar geride kaldı
Aydının ishalinden çorba yapıp içirdiği kral bitip tükendi
Sabırsızlığımdan medet umanlar intihar yerine sana yöneldi
Rüsva etme
…
Sabret güzelim gelmeme az kaldı
Beraber şehirleri inşa ederiz
Çocuklarımız olur, meskenlerimiz şenlenir
Ben şiirde bile olsa baba olurum
şiirin anası ellerim yazar beynimin hitabetiyle.