Madde ile çürütülen gençlik ve sonrasında ortaya çıkan toplumsal manzara maalesef iç açıcı değil. Siyasetçilerimiz "Barış, Özgürlük, Demokrasi" sloganları atarken, yanıbaşında bu sessiz savaşta ölenlerin cenazeleri bir bir musalla taşına taşınıyor. Mitinge durmuş mezarlıklardan oluşan bir Ülkede Anne ve babaların çığlığı uçurumlardan yuvarlanıyor.
Evet, her söylenene mutlaka bir "sözü" olan Keskin bıçak siyasiler üç maymunu oynuyorlar. Ellerden kayıp giden bir gençliğin ardından galiba vaadedilen "Demokrasi ve Özgürlüğü" biz yaşlılara armağan edecekler. "Bade'l Xerab-ül Basra" (Basra yıkılıp, harap olduktan sonra…) ozaman da o özgürlük ve demokrasinizi kına yapıp bir yerlerinize sürersiniz..
Bakın beyler! Met ve Kristal Sentetik uyuşturucu, Hiroşima'ya atılan atom bombasından çok daha fazla yıkıcı ve yok edicidir. Ülkenin dinamiklerine karşı sessiz bir savaş başlatılmış. Gençler patır patır dökülüyor. Basit bir basın açıklaması için kopardığınız kıyametin yarısını bu işe karşı gösterin! Uyanın! Bu işe bir el atın! Gündeminize alın! hiç bir şey yapamıyorsanız bağırın, çağırın, feryat figan edin hiç olmazsa!
Gençlik ve toplum bir felakete sürükleniyor. Çocukların ve ömrünün baharını yaşayan gençliğimizin ağzına alıp çiğnedikleri sakız ve şeker değil, Ahmed Arif'in dediği üzere, "Gül memeler değil, domdom kurşunudur paramparça ağzımdaki"
Lütfen, rica ediyoruz çıkarın artık şu maskelerinizi ve olmayan şapkanızı önünüze koyup düşünün.. Yalan vaadlerle kandırıp oyaladığınız bu halk, sizlerden iş, aş, demokrasi, özgürlük istemiyor. Ellerinden kayıp giden küçücük kız çocuklarının, fidan gibi delikanlılarının uyuşturucu kartellerinin para hırsına kurban edilmemesini istiyor..
Ağzınızdan düşmeyen O, sahte demokrasi ve özgürlüğünüz sizin olsun, yeterki evlatlarımızı verin bize. Sürecek