Bugün 12 Eylül…
Benim hafıza müzem orada kırılan ve tedavi edilmediği için yanlış kaynayan bu kolum.
Ey Vahşetin barbar cellatları!
Kırılsa da kollarım,
Yanlış kaynasa da kemiklerim,
Lime lime edilse etlerim,
Kan ağlasa da yüreğim
Sizlere biat etmeyecek beynim.
Slogansız kalmayacak dilim.
Tanıdınız mı ulan!
İşte gördüğünüz hala o benim,
Yani bıraktığınız gibiyim.
Ne korkup saklanan, ne de bir adım geriyim.
Anlayacağınız bir kemik, bir deriyim,
O nefret ettiğiniz ideolojiyim!
Kürdüm, Lazım, Çerkezim, Aleviyim,
Ben hala o korktuğunuz,
Yemek duasında, "Kahrolsun faşizm!" diye bağıran, "Her tarafı millitan olsa ne yazar?" dediğiniz kişiyim.
Hani annesinin pijama lastiğinde muska gönderdiği,
Hani, "Midemde oportünizm var" diye alıp revire götürdüğünüz,
Hani, yeğeninin adını hatırlamayıp görüşmeye gelen annesine yeğeninin adını soran, Hani annesi,
"Yasemin" deyince bu ismi şifre anlayan gardiyanın ölesiye dövdüğü, sizinle dalga geçen o topal.
İşte ben o'yum!
Sekiz günde sekiz dişini kırdığınız,
Filistin askısında elektrik verdiğiniz,
"Evlenince çocuğun olmayacak" dediğiniz.
Hani o demir ranzaların profil boşluklarına sayfa sayfa hikayeler yazıp gizleyen,
kelimesi kelimesine kalemi ile her gün yüzünüze tüküren..
Beni tanıdınız mı?
…
Kimseye sesimizi duyuramadığımız, yeryüzünün bütün dinlerinin sağıra yattığı, zulmün ve işkencenin bedenimize sevdalandığı, Tanrının bile söz geçiremediği bir cehennemin öteki adıdır 5 No'lu Zindanı.