Biri vururken, "Ya Allah Bismillah..! " derken, ötekisi, "Herşey çok güzel olacak, hiç acımayacak..!" yada, "kardeşin vurduğu yerde gül biter" diyecektir. Bizler yine "Acımadıki, acımadıki..! " diye rakibine moral vermeyen çocuklar misali bağıracağız.. Vuruş aynı, çıkardığı ses farklı bir zulüm cenderesindeyiz.. Muhalefet iktidara diyor ki, "Yönetemiyorsun" İktidar da, "Hadi ordan lan, senin yaptığın muhalefeti çocuk bile yapar! "
Size annemin bir hikayesini anlatayım da daha iyi anlaşılsın :
Köyden evimize misafir olarak teyzem gelmişti. Birkaç gün bizde kaldıktan sonra köye dönerken annem de onu yolculamak için minibüse kadar onunla birlikte gider. Yolda giderken teyzem, anneme bir eczaneye uğrayıp pire ilacı alması gerektiğini söyler. Bunun üzerine eczaneye birlikte uğrarlar.
Teyzem anneme:
--- “Ben Türkçe bilmiyorum sen sor” der.
Annem de Türkçe biliyor havasına iyice girer ve havalı bir şekilde eczane çalışanına şöyle der :
---“Oğlım oğlım dermanê kêça war mi?”
İlacı alıp eczaneden çıktıktan sonra teyzem anneme kürdçe:
--- “Mın nızani bu ki Tırkî wa rehet’e mın ji karibu waha bıgota” (Ben Türkçenin bu kadar kolay bir dil olduğunu bilmiyordum ben de aynısını diyebilirdim)
Welhasıl eğer muhalefet yapmak dayak yemekse, wallahi böyle muhalefeti ben tek başıma bile yaparım.