Diyarbakır’da kadınların attıkları ilmekler ve emeklerle yapılan halılar Amerika’ya kadar gönderiliyor. Diyarbakır Ticaret ve Sanayi Odası Kadın Meclisi Başkan Yardımcısı Songül Buldi, destek almadan başladığı halı dokumacılığına 50 kadınla devam ediyor. Toplumsal önyargılarla savaşarak kendi işini kurduğunu söyleyen Buldi, “İşi kurmaktan çok çevredekilerin önyargıları beni yordu. Sürekli benim yapamayacağımı söylediler ama ben başardım” dedi.
YAĞMUR ENSARİ/ÖZEL
YENİGÜN HABER - Songül Buldi, 9 yaşında mahallelerinde açılan halı dokuma atölyesine giderek halı dokumacılığı ile tanıştı. Daha çocuk yaşında meraktan başladığı halı dokumacılığında giderek yükselmeye devam eden Buldi, 2012 yılında ailesinin dahi haberi olmadan kendi işini kurma kararı aldı. “Kadın yapamaz”, “Kadının yeri evidir” söylemlerine kulaklarını tıkadığını söyleyen Buldi, tek başına çıktığı yolda şimdi 50 kadınla beraber dokudukları halıları Diyarbakır’dan Amerika’ya gönderiyor. Aynı zamanda Diyarbakır Ticaret ve Sanayi Odası Kadın Meclisi Başkan Yardımcısı olan Buldi, daha çocuk yaşta başladığı halı dokumacılığı serüvenini ve karşılaştığı zorlukları gazetemize anlattı.
-Halı dokumacılığına nasıl başladınız?
Buldi: 9 yaşından meraktan dolayı halı dokumaya başladım. Mahallemizde açıldığında sevdiğim için gizli gizli halı kursuna gitmeye başladım. Daha sonra Diyarbakır’da o sıralar üretime devam eden Sümer Halı atölyelerine gitmeye başladım. Orada hem ustalaşmaya hem de ekonomiye katkıda bulunmaya başlayınca da ailem yavaş yavaş destek vermeye başladı. Sümer Halı döneminde Elâzığ Palu ve da Sivrice’de çalıştım.
-Kendi işinizi kurmaya nasıl karar verdiniz?
Buldi: Belli başlı eğitimler aldıktan sonra “Songül kendi işini kurmalısın, sen yaparsın” dedim. 2012’de işimi kurmaya karar verdim. İlk atölyemizi Serap Gözeli köyünde açarak, 25 kadınla işe başladık. İŞKUR desteği başlarda aldık ama sonrasında hiçbir destek alamadık kendi çabamızla büyümeye başladık. Şu anda merkez ve ilçelerde atölyelerimiz var ve toplam 50 kadınla yolumuza devam ediyoruz.
‘COĞRAFYAMIZDA KADIN OLMAK ÇOK ZOR’
-Kendi işinizi kurarken ailenizden, çevrenizden destek aldınız mı?
Buldi: Kadın yapamaz zihniyeti var. Kadınlara ancak memur oldukları zaman çalışmalarına imkân veriliyor. İşimi kurarken ailemin haberi yoktu. 5 yıl sonra babam bir gazetede fotoğrafımı görünce görendi. Onun dışında çevremde çoğunlukla kadın olduğum için başaramayacağım gözüyle bakanlar vardı.
-Bu süreçte çok zorlandınız mı, neler yaşandınız?
Buldi: Başlarda çok büyük zorluklarla karşılaşılıyor. Kadınlarımız bu zorluklara göğüs gerebilmeli. Korkmadan savaşmaya devam etmeliler. Coğrafyamızda kadın olmak çok zor. Kadın olmak başlı başına sıkıntılarla dolu. Bu sıkıntıların gölgesinde kalıp pes edilmesin. Ben pes etmedim ve kendi işimi kurdum. Beni yıldırmaya çalışan, yapamazsın diyen çok fazla kişi oldu. Herkese kulaklarımı kapatıp işime baktım ve şu an kendi işimin başındayım.
-Kadınlara istihdam sağlamak nasıl bir duygu?
Buldi: İşi kurarken kendi kazancımı tek düşünmedim. Bu işe başlamama destek veren yola birlikte çıktığımız kadınları, genç kızları düşünerek yola koyuldum. Benimle çalışan kadınlarımız, genç kızlarımız ekonomik sıkıntılar yaşıyor. Ben de burada hem onlara bir kazanç sağlarken hem de üretime destek veriyorum. Çocukken başladığım işle başka kadınlara, genç kızlara istihdam sağlamak çok güzel bir duygu. Buraya gelip evine bakan kadınlarımız var. Üniversite okuyup ekonomik desteğe ihtiyacı olan kadınlarımız da gelip çalışıyor. Kadınlarımıza böyle bir imkan sağlamak çok güzel.
DİYARBAKIR’DAN AMERİKA’YA HALI
-Bir halıyı yapmak ne kadar zaman alıyor, pazarlamaları nasıl yapıyorsunuz?
Buldi: Halıları yapmak için en az 6 ay gerekiyor. Kadınlarımız ilmek ilmek motifleri aylarca halılara işliyorlar. Yaptığımız iş çok zor ama aldığımız karşılık verdiğimiz emekle denk olmuyor. Emeği büyük ekmeği küçük iş. Aracı firma ile halılarımız Amerika’ya kadar gidiyor. Bursa, Kayseri, İstanbul gibi şehirlere halıları gönderiyoruz. Diyarbakır’da kadınlarımızın attıkları ilmekler, emekler dünyanın bir ucundaki Amerika’ya kadar gidiyor.
-Yaşadığınız ilginç bir anınız oldu mu?
Buldi: İşimi kurduğum zaman tüm paramı ham maddeye verince elimde avucumda bir şey kalmadı. Gözeli köyünden Diyarbakır Ticaret ve Sanayi Odasına gelmek gerekiyordu ama cebimde para yoktu. Ben de tabana kuvvet diyerek 500 evlere kadar yürüdüm. Oradan biri beni aracıyla getirdi. O günden sonra hem çok üzüldüm hem de daha fazla çaba göstermeye başladım.