Gökyüzüne ıslıklar ısmarladım bugün
Kulağımın duyabileceği kadar derin ve soluklu
Bulutlar çıldırmışçasına arşı titretiyor
Şimşekler bedenleri ürkütür bugün
Yağmurlar içime yağdı çisil çisil
Sessizliğin çığlıkları ruhumu esir aldı
Bir sahip edasında kıyametler koparıyor
Ezikliği oynuyor düşlerim, sessizce
Bir tutam delilik serptim yüreğime
Azıcıkta cesaret karıştı umutlarıma
Semanın sonsuzluğunda kayboldu yarınlarım
Işıklar yolladım güneşe
Mavileri boyadım yıldızlara
Semanın rahmetine karıştı vicdanım
Dağların çiçekleri hüzünlü açar
Bağların üzümleri sarkar boşluğuma
Bir amele yanığı belirir çiğnenmiş sırtımda
Bir de söz olup semada dolaşan
Söyleyenleri unutmuş nefretler bırakıldı bize.