Elimde olan imkânların tümünde seni işlediğim doğrudur

Laleye benzeyen bir sima gördüğüm en tenha yer

İmkânlarım vardı yaşama devam için gemileri yakmaya ve ada bizim

Farzı misal değildi yaşamın ta kendisi ve rengi gökkuşağı türünden ama durgun

Neydi seni bu kadar durgunlaştıran gökyüzü misali sessizlik

Yaşamı umursamaz tavırlar ve yolların hâkimliği seni nereye götürür

El uzatanın olmazsa sonu nereye varır bilinmez bir gelecek

Kadir kıymet bilmez birinin sinesinde erir yok olursun

Kapalı kutu gibi davranır esintilerini estirirken

Bir serzeniş bir pişmanlık ve ahde vefa beklentilerinin kuyrukları birbirlerine dolanır

Bu bir feryat belki bir tükenmişlik ama kesilmeyen umut emaresi

Ve iyi geldiğini söylediğin şiir mısrası sabırsızlanır bilgisi dâhilinde

Eğitimim bu kadarına yeterdi dahasına şiir yetişir

Lakin bilirim beklentin yüksek ama ben kendimden seni arındırdım

İsteğimi göz önünde tutacak kelimeler senin yarı alanında

Filiz verdi fide oldu yol vermez ormanlara davetiye çıkarır senin yaşaman için.