Elini al yüreğimin dokusundan bahar olanca doğallığıyla yaşansın

Güllerin imtiyazlı tarafı sevgimden beslenmesi durmasın

Atlamadan önce denizin dibine bakmayan duygular kafa üstü çakıldı

Artık mucize beklenmez senin atlamandan, bırakacağın izinden

Jest ve mimiklerim anlattı anlamadın, şiirlerim feryadı figan ama nafile

En ince telden en bas sese aktarıldı istemlerim ve beklentilerim

Bu kadarına pes dedirtecek ormanım bir kibritinle yok oldu oldu da sen neredeydin

Soranlara gerçeği söylemekten başka ne diyeyim “hep onun dediği oluyor”

Toleranslı kesimlerin tümü zan altında ve hedef tahtasında

Çocuklar büyünce hesap verecekler de ya yaşlı ve doğa ya kim ne diyecek

Vakit çok dardı ve beklenecek zaman da hiç değildi

Ya doğal davranıp eko dengeyi koruyacaktık ya da kendi bindiğimiz sandalı dinamitleyecektik

Artık çekin ordularınızı işgal ettiğiniz yüreğimin en ıssız yerlerinden

Sizi sevmedim, şiirim de öyle ordular denince savaşlar aklıma gelir

Ağlayan ana yürekleri aklıma gelir ve dahası yıkılmış virane olmuş şehirler

Kurşun çıktımı namludan acı kimde olursa olsun bir anne yüreği ve bir can yanar.