A.Vahap Kaya Yazdı: Çıkacağız - I

Bu gün yeni bir sürecin başlangıcı ve bu duyguyu elde etmek için çok bekledim, bozulan ortalıkların bendeki tahribatları unuttum

İzi kalsa da kendimce sığınacağım bir liman bulup oradan dünyayı seyretmeye başlarım, içinde nelerin yaşandığını tahmin edemezsem de senin ilklerini beraber yaşamak isterdim.

Bir daha denilen nedenlerin nerelerden geldiğini, nereden bulunduğunu kendine sorup duracağına bir adım da sen at ve beraber çözüme yaklaşalım derim.

Uzun vadeli yaklaşımların sonucunu yakalamak için seni beklediğim zamanların tümünden ikimiz karlı çıkacağız, ben seni kazandım ya işte bütün ereğim buraya kadar diyemem çünkü hedefim senle ilerlemektir.

İmkansız denilen bir çok şeyi senle başarmak isterim ve hanemize imkansızların mucitleri diye yeni bir atraksyon ekleyelim

Yaşam ilerler ve her ilerleyişte kendince bazı ilişkileri beraberinde getirir, işte yeni bir süreç ve yeni bir yaklaşım gerçekleştirme zamanı.

Bekleyip bir türlü elde edemediğim umudumun bıraktığı yıkıntıları deprem sonrası temizlik gibi arındırma sürecini unutmadım

Seni gördüğüm her hayalde, seni gördüğüm her düşte ve seninle karşılaştığım her tabloda kalbim adrenalin sınırını unutup olanca gücüyle tüm kanını pompalar yerin yedi kat altından fışkıran petrol gibi sınır tanımaz.

Bir karşılaşırım ve bir daha karşılaşmanın hasretini çektiğim kısacık ayrılık zamanını karıştırıp asırlara denk geldiğinden şikayetçi olurum.

Alaca kızıl sabahları dünya üzerinde eridiyse ve karlara bürünen bulutları sıcağa çevirdiyse doğa; benimde teninde erime ve seni bronzlaştırma zamanım, artık güneşe gerek kalmadan bronzlaştırma seansında kan ter içinden çıkma zamanı.

Benim olmamı istediğim yerlerin tümüne kendini taşımasını bilen sülüklerin tersine kendimi yaşatmak için bir başkasını yok etmedim, bir başkasını basamak yapmadım.

Ve hep emeğimle yaşamasını bildim buna en yakın sen şahidimsin, en önemli ayrıcalığım emeğiyle yaşamasını bildi denmesidir ve sıra sende.

Benim bütün yaşam hikayem bu her işte çalışırım ve çalıştım, her işe koştum ve koşarım, hep mutfakta ve üretim yerinde kaldım kalmaya devam ederim, işte benim bütün hikayem bu.

İş ayrımı yapma, mutfakta çalış ve emeğini ortaya dök ve yaşa, asla sülük olma, başkasının kanını emme.

Sen çalış ve üret seni kabul etmeyenler sonra mahcup olup utansınlar ve seni kabullenme sürecinde sana yaltak olsunlar, sen onlar gibi yapma ve mütevaziliğinden vazgeçme.

Belki son kırıntı insanlık sende kaldıysa insanlığı mahcup etme ve yeniden insanlık kendi ümidinden doğsun ve müsebbibi sen olduğun için mutlu yaşa.

Kendim ile ilgili tutanakların tümünü hikâyemi oluştururken kitap malzemesinin doygunluğu için tabletleri boş bırakmadım, yazıtların tümünü duvarlara işledim ve ciltler ve ciltler geride gezinecek saha. (Devam Edecek)

Önceki ve Sonraki Yazılar
YAZIYA YORUM KAT
UYARI: Küfür, hakaret, rencide edici cümleler veya imalar, inançlara saldırı içeren, imla kuralları ile yazılmamış,
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.
Dr. Vahap Kaya Arşivi