A.Vahap Kaya yazdı: Olur - II

Sende tos pembe olan ama gerçeklerden uzak, benim dünyamın karanlığa mahkum olmasının sonu gelmeli diyecek zaman gelmedi mi?

Oturup tenhada, bir ağaç dibinde, gözlerin üzerimize çevrili olmadığı kültüre doymuş sohbetler eşliğinde biraz daha içecek şeyimizin demine doyan zamana boğulma hakkımızı kullansak ne olur?

Belki derinlere saklanmış, ürkmüş güzel lafların yüzeye çıkma cesareti cesaretlenir de güzel lafların rengini hep beraber görmüş oluruz.

Taşların deliklerine saklanmış sıcacık yürek alabildiğince umut taşıyor ise ve benim görmem ile başlayacak yüreklere su serpmenin zamanı gelmedi mi?

Biracıkta bir tek kendi penceremizden bakmayı bırakmak gerek çünkü ortada sen ben çekişmesi ve yaklaşımı olduğu sürece doğruyu rahat rahat yaşama şansımız zorlamış oluruz

Kaç asırdır tohumda bekleyen yaşamın fide olup yaşama kendi rengini vermesi kızgın güneşten insanlara bir damla serinlik vermesi ihtiyacının bilince çıkarılmasının zamanı gelmedi mi?

Artık üzerimizdeki kara bulutları başka çağ ve zamanlara atma zamanı geldi ve çoktan geçmiş

Zamanı gelmedi mi insanların zamanı bilinçsizce kullandığı ve mitolojik zamanın, erdemin bu kadar da düşülmez ki lafını söyleten hantallığın ortadan kalmasının zamanı gelmedi mi?

Geldi diyorsan bir adım at ve ileriye çık

Zamanı gelemdi mi ne zaman seni özlesem doyasıya görebileceğim kendimce senin gözlerindeki bakışlarda güvende yaşayacağım, istediğimde içinde banyo yapacağım, istediğimde seyahatlere çıkabileceğim ve doyasıya konferanslar verebileceğim özgürlük zamanım gelmedi mi?

El ele tutuşup seyranlara turlara katılacağımız yarınların kaygılarında uzak bir tablo ihtiyacı fark edilmedi mi?

Bilirim senin de içinde kor bir ateş var ve bir tek benim yaptığımı yapmadığın için ikrarda sana güvenilen yerde değilsin, artık seninde olman gereken yerde ve umut saçmaya başlaman gerektiğinin farkına varmanın zamanı gelemdi mi?

Bir taşta sen duvara koy ki emeğinin sahiplenmesinde seni de safımızda görmek isteriz

Son bir hamleyle insanlığın başına bela olan bu çıkar savaşlarını sütten kıl çeker gibi savaşları da yaşamdan çekip çıkarmanın zamanı gelmedi mi?

Artık dünya süt liman ve ilerlemek için heyecanlar aramaya girelim savaşlar için heyecan yaşamayalım

İnanırım bu yüreklilik insanda ve sende var ve var olmaya devam edecektir ki senin olman bana nasıl umut veriyor ise dönüp dünyaya da aynı umudu verecektir bunu senin de fark edeceğin zamanın geldiğini düşünmüyor musun?

Evet, düşünüyorum diyorsan elim havada kurumadan elini uzat.  (SON)

Önceki ve Sonraki Yazılar
YAZIYA YORUM KAT
UYARI: Küfür, hakaret, rencide edici cümleler veya imalar, inançlara saldırı içeren, imla kuralları ile yazılmamış,
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.
Dr. Vahap Kaya Arşivi