A.Vahap Kaya yazdı: Karşılaşma - II

Karşılaşmak o kadar güç değilmiş ama bu güne kadar niye ve nasıl bu kadar yanlış parametrelerde durmuşuz bu kaybın telafisini nasıl yaparızı tartışmaya başladım kendimle.

Rehberlerin tümü işini kaybetti ve kendilerinin karanlıklara daldığının haberleri gündem ilişkilerimizde, ne acıma sahneleri kar eder nede geriye dönüp biz ne yaptık zaman kaybını ortadan kaldırır.

Seninle karşılaşmamız klasizmi aşar mıyız, bir daha kendi ihtiyacın olmayan katı kurallara takılırmıyızın kesin cevabı.

Ve birbirimize vereceğimiz sözün bu günkü yaşama dair realitesi, kandırmasız ve ihanetin eseri olmayan pürüzsüz beyaz bir kâğıt ve yazmaya sıfırdan başlarız

Senle karşılaşmamız aydınlanma yolunda elde edebileceğim bütün mesafeleri senle almamız ve ileriye umut ile bakmamız.

Karanlık bütün noktaların aydınlanarak mikroplardan arınması, artık mikropların bulaşamayacağı sağlıklı bir ortam ve sen kendine yer biçersin.

Senle karşılaşmamız gizli saklı bütün kavgacı duyguların vücuttan atılması ve sen elekli güneş aydınlıklı bir arınma sürecine denk düşmektir.

Eleğinle önce kendini ele ve sonra bütün ilişkilerimizi hatta boş durma bütün dünyayı kendi eleğinle ele, olmadı galaksiyi, olmadı galaktik yapıyı, olmadı uzay boşluğunu evereni tümünü elersen sevinirim.

Sen ile karşılaşmamız her sabah doğan umut ve arınma seansında sen aydınlık ile banyo yapmak ve umudu sen aydınlıkta gerçekleştirmektir.

Bir çocuğa verilen müjdedeki sevinci bulursun karşıdaki jest ve mimikte

Seni tanıdıkça daha ne kadar sensiz zamanların tenhalığına katlanırımın telaşı yanındayken canımı yakarken artık nasıl sensiz yaşarımın aritmetik hesabını yapar oldum.

Sen kalmaya söz verdiysen yalnızlığımın tedavisine başlasan iyi olur

Seninle karşılaşmak günebakanın güneşin ışığından mahrum kalamaya başlaması ve hiç güneşin çıkmayacağı coğrafyaya savrulmak gibi bir duygunun son bulması

Şimdi günebakan sana dönüyor ise mahcup etmemek lazım ve aydınlığın kaynaklığına devam demen lazım.

Senle karşılaşmak artık kuraklıkların kalkacağı çorak topraklardaki açlığın son bulacağı dudakların suya kavuşması ve açlığın ortadan kalkması.

Ama önce kendimizi sevgiye doyuralım, önce biz kendimize ait olanı bir başkasıyla paylaşmaya devama karar vermemiz lazım, büyüklerimiz bize böyle tembih sözü verdirmişti.

Seninle karşılaşmak yarım kalan ve asırlardı kapanmamış bir yarım romanın tamamlanması ve artık romandaki karakterlerin işini yapıp evlerine dönmeleri, rahata kavuşması gibi.

Ne dalgalar hışımla sahile vursun, ne dağlar çığı silme aracı olarak kullansın, ne ovalar kuraklığı rahatlık olarak bellesin.

Her şey doğalında ve terazisinde, ölçüsünü tutmaya ne dersin? Bitti

Önceki ve Sonraki Yazılar
YAZIYA YORUM KAT
UYARI: Küfür, hakaret, rencide edici cümleler veya imalar, inançlara saldırı içeren, imla kuralları ile yazılmamış,
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.
Dr. Vahap Kaya Arşivi